Kamp Schiermonnikoog
Toen
we in september voor het eerst hoorden dat er een toernooi op Schiermonnikoog
gehouden zou gaan worden, hadden we in Ten Boer even het idee dat we in de
maling werden genomen. Maar toen zelfs Roland, de betrouwbaarheid zelve,
Kroezen het gerucht bevestigde moesten we het in Ten Boer en omstreken wel
geloven.
Hoe vaak ben ik niet op één van de Waddeneilanden geweest erover
denkend wat het zou betekenen om hier gewoon te wonen of hier zelfs op te
groeien? Hoe zou dit zijn? Het zou me wel leuk lijken, genieten van zon zee en
strand, de wind in de haren. Maar dan zou ik nooit zijn gaan schaken, dacht ik.
En dat zou ik wel een klein gemis in mijn leven vinden.
Het kamp werd echt onvergetelijk. Op vrijdagochtend
verzamelden 17 jeugdschakers en 7 begeleiders zich op de kade van Lauwersoog.
De boot zat al vol met vrijgezellenfeestjes (mannen in beestenpakken) en daar
paste dit gezelschap prima bij. Reisleidster Saskia regelde ondertussen boot en
bus naar en op het eiland. Op en overvolle boot en in stromende regen op weg
naar Schier. Schaakjeugd gedraagt zich altijd voorbeeldig, dus ze gingen niet
mee pimpelen met de al licht beschonken 20+ ers, die met dobbelstenen
bepaalden, wie het volgende biertje moest opdrinken. In plaats daarvan wordt de
mobiel gegrepen en worden nieuwtjes uitgewisseld. Bijvoorbeeld hoe je het
uitsluiten van jouw mac adres op de router ongedaan kunt maken. Of hoe je in
het volgende level van een spel kunt komen. Eén van onze schakers was op de
terugreis bijna te laat van de boot omdat nog een Pokémon gevangen moest
worden. En als je te ver van de boot af ging dan was de Wifi niet sterk genoeg
en ging de mogelijkheid om hem te vangen verloren. Gelukkig waren er ook
kinderen die ‘gewoon’ een spelletje gingen schaken. Roland Kroezen heeft hier
nog een mooie foto van op facebook gezet. Nou ja gewoon, de ondertussen licht
aangeschoten dobbelende aanstaande gehuwden keken lodderig en ongelovig naar
het tafereel, zich afvragend of ze een roze olifant zagen of niet.
Op Schier
aangekomen bleek de bus de grootte van onze groep niet aan te kunnen. Na een
tijdje wachten kwam onze ‘eigen’ autobus, die gewoon midden op de Heereweg voor
de kampeerboerderij stil ging staan, zodat we veilig konden uitstappen zonder
dat andere auto’s om de bus heen zouden rijden. Wel zo veilig.
De boerderij bleek ook geschikt voormeerdere groepen. Jennifer zat apart met haar ouders en haar oma in een appartement grenzend aan onze optrek.
Achteraf had ik me daar
minder zorgen over hoeven te maken. De organisatoren vertelden me dat er op Schier
jarenlang geschaakt werd in Hotel van der Werff. En wel op niveau. De eigenaar
was een liefhebber en een paar huizen verderop woonde Adriaan de Groot, de
eerste die fundamenteel onderzoek deed naar het ‘denken van den schaker’.
Hij
promoveerde hiermee tot doctor in de wis- en natuurkunde (!), terwijl het meer
het eerste onderzoek naar de werking van het cognitieve gedeelte van de
hersenen betrof, dus psychologie. Nog steeds denk ik één van de hoekstenen om
zelf te begrijpen hoe je verder kunt komen in het schaken. Vooral de nadruk op
het herkennen van patronen en het opslaan van chunks in plaats van de
afzonderlijke elementen is iets wat niet alleen in het schaken maar ook in
andere takken van sport of wetenschap en in het dagelijkse leven herkenbaar is.
Adriaan de Groot was een sterke speler, zeg maar een meesterklasser, die op de
RUG werkte en o.a. op Schier woonde. Als hij daar was speelde hij in Hotel van
der Werff tegen de voormalige eigenaar van het hotel. in 2006 op
Schiermonnikoog overleed.
 |
| Een boek van Adriaan de Groot over het schaken |
 |
| Adriaan de Groot |
Wat dat betreft zou het ‘Adriaan de Groot’-toernooi
een goede naam zijn geweest. In plaats hiervan werd het toernooi georganiseerd
door de stichting Lytje Willem ter ere van het
de gelegenheid dat Schiermonnikoog dit jaar 150 jaar badplaats is voor
toeristen. Lytje Willem was een kleine man (lytje = lytse in het Fries of lutje
in het Gronings) die in een klein huisje op Schier woonde en blijkbaar een soort
algemene bekendheid op het eiland was. Zijn naam is gebruikt voor de stichting
die recreatie op Schier mogelijk maakt en organiseert.
Het toernooi werd op de
tweede vrijdag van de herfstvakantie georganiseerd. De schaakvereniging van
Meppel besloot daarop meteen te onderzoeken of het ook mogelijk was om met een
groep vanaf vrijdag tot en met zondag een kampeerboerderij te reserveren. Ze,
Saskia de Boer, Sibbele Bonthuis en Jacqueline Molanus, organiseerden de
kampeerboerderij, fietsen, de overtocht en het pannenkoekenmeel voor het kamp.
Simon van ZSG, schakers van SC Ten Boer en de familie Hofstra werden
uitgenodigd om ook deel te nemen aan het kamp. Een zevental enthousiaste
schakers vanuit Ten Boer reageerde: Jennifer, Thijs, Joël, Sem, Rowin, Gerbrich
en Lindert. Samen met Dirkjan en Roelof als begeleiding melden we ons aan bij
dit leuke initiatief.
 |
| Deelnemers aan het toernooi, foto Ilja Zonneveld |
De kampeerboerderij bleek gewoon, gezellig en goedkoop. Twee slaapzalen, een appartement voor de 14+ dames en begeleidsters een grote gemeenschapsruimte, een enorme keuken met fornuis en ... koeien. Eén koe kreeg zelfs op de dag van onze aankomst een kalf.
 |
| Het jonge kalfje |
Nadat we ons geïnstalleerd hadden, bleek dat het nog steeds stroomde van de regen. Een kleine groep waagde een dappere tocht naar het dorp om inkopen doen. Ondertussen legde Sibbele uit wat het slecht weer programma was. Hierbij was de rode draad van het weekend 'het rode draadspel'.
Aan een 'rode' waslijn hingen alle 24 namen op een kaartje. Als je winnaar van het spel wilde worden moest je helemaal vooraan komen met je kaartje. Dat kon door één van de drie mensen op de kaartjes voor jouw kaartje uit te dagen voor één van de drie volgende spelletjes:
 |
| Sibbele bij het ruimtespel. Let op de waslijn op de achtergrond |
- zo lang mogelijk een knijper ingedrukt houden
- zo lang mogelijk op één been staan of
- uit een bak met schaakstukken om de beurt 1, 2 of 3 schaakstukken te pakken. Degene die het laatste stuk pakte had verloren.
Het leverde mooie uitdagingen op. Tegen de avond werd het spel met de schaakstukken in de bak gekraakt dus op zaterdag moesten nieuwe spellen worden bedacht. Dat werden:
- zo lang mogelijk met een beker op je hoofd rond lopen
- een circuit met een pingpongbal door het woongedeelte of
- elkaar met de vlakke hand om de beurt slaan net zo lang tot één van de deelnemers zijn hand terugtrok.
Vooral het laatste spel ging tussen enkele jongens tot bijkans bloedens door. Sommige uitdagingen gingen echt wat te ver, vooral de uitdaging tussen Remmelt en Jennifer werd door de groepsleiding niet toegestaan.
Over Remmelt gesproken: hij was de held van de vrijdagavond. Hij bakte in zijn ééntje met 4 pannen tegelijk op het fornuis voor de hele groep pannenkoeken. En niet zo weinig ook. Het meel kwam van de molen uit Meppel, meer dan genoeg voor de ongeveer 120 pannenkoeken die Remmelt bakte.
 |
| 120 pannekoeken |
Nadat dit ons goed gesmaakt had was er corvee voor een groep om de afwas te doen. Ook dit verliep soepel, maar nog steeds was het geen weer voor een strandwandeling.
Daarom nog een twee uur durend binnenprogramma, geleid door Sibbele.
Na de nodige spelletjes en uitdagingen, het energieke 'Ik zweef door de ruimte', 'en ik zie' 'een <naam van één van de gekozen door elk kind gekozen ruimteobject>'-spel, Qin-spelen bij Roelof
of 'Ezelen' bij Gerbrich werd de avond afgesloten met 'weerwolven van Wakkerdam' en een echt spookverhaal door Sibbele.
 |
| Sibbele spreekt de groep toe |
 |
| Roelof legt Qin uit aan Jasmine |
