Heet, heter, heetst

(door Mariska)

Wanneer er niet over schaken werd gesproken in de afgelopen dagen dan ging het gesprek meestal over de warmte. Met gisteren natuurlijk als record. Rond de 37 graden werd het maar liefst! Wat doen schakers en hun begeleiders als het zo warm is?

Schakers die schaken natuurlijk gewoon. Echte bikkels die kou en warmte trotseren en dus ook deze tropische temperaturen. Ook in de speelzaal is de warmte van buiten doorgedrongen. En net als in het gewone leven kan de ene schaker de warmte beter verdragen dan de andere. Fijn is natuurlijk wel dat je de hitte de schuld kunt geven van een slechte partij.

 

Ook op de camping was het heet. Het werkt in een tent niet echt om de warmte buiten te houden. Voordat je het doorhebt is het in de tent zo heet dat het citronellakaarsje is gesmolten en de lont is verdronken. De tent is dus zeker niet the place to be. Het alternatief is buiten verblijven. Ondergetekende ging al vroeg boodschappen doen om de overgang tussen de frisse supermarkt en de buitenlucht zo soepel mogelijk te laten verlopen. Dat is bij de familie Kroon tegenwoordig mogelijk dankzij de net nieuwe elektrische koelbox, aangeschaft op de dag van het faillissement van de Vrijbuiter (aan ons heeft het dus niet gelegen). Vervolgens begon het spel tussen zon, schaduw en wind om de minst hete plek op het veldje te bemachtigen. Was het onder de tarp van de familie Kroon? Of onder de partytent van de familie Koning? Of toch in de schaduw van het huis van de beheerder? Met een fles water, beker en boek verplaatste ik mij met wisselende leden van het schaakgezelschap met de schaduw mee over de camping. Alleen als het echt niet anders kon ondernam ik de tocht over het zinderend hete veldje. Zo gebeurde het dat we ook een tijd op de midgetgolfbaan bivakkeerden, toen op het veldje geen schaduw te vinden was.

En dan zit je met een stoel, water en een boek, een beetje kletsen, een beetje lezen. Kletsen wilden we niet over het weer doen. Je kunt er immers toch niks aan veranderen. Toch gaat op een of andere manier het gesprek steeds weer over de warmte. Ondertussen hoef ik alleen maar van mijn plek te komen om de waterfles aan te vullen bij het toiletgebouw of, als de warmte echt even te veel wordt, een duik te nemen in het aangrenzende zwembad. Terwijl ik daarzo zit, lig en hang komen allerlei gedachten voorbij: is elke schaduw hetzelfde? Waarom is de schaduw van iets dat net nog in de zon was warmer dan de schaduw van hetgeen al langer uit de zon is? Zit dat dan in de lucht? Of komt dat juist uit de grond? Waarom is de schaduw van de ene boom koeler dan die van de andere boom? Waarom is de wind als die van rechts komt enigszins verfrissend en als die van links komt juist heet? Vandaag is het zinderend heet, maar wanneer is het zinderend? Wat maakt het eigenlijk zinderend? Moe van de hitte en deze uitputtende gedachten was ik even gaan liggen op mijn handdoekje (wat kan de rugleuning van een stoel je alleen al laten zweten!) toen ik werd gewekt door het vrolijk rinkelen van een fietsbel. De schakers zijn uitgespeeld en komen moe en warm aan op de camping, verlangend naar een frisse, ontspannende duik.

het gevecht om de beste schaduw op de midget golf baan