Kamp Schiermonnikoog

Toen we in september voor het eerst hoorden dat er een toernooi op Schiermonnikoog gehouden zou gaan worden, hadden we in Ten Boer even het idee dat we in de maling werden genomen. Maar toen zelfs Roland, de betrouwbaarheid zelve, Kroezen het gerucht bevestigde moesten we het in Ten Boer en omstreken wel geloven.

Hoe vaak ben ik niet op één van de Waddeneilanden geweest erover denkend wat het zou betekenen om hier gewoon te wonen of hier zelfs op te groeien? Hoe zou dit zijn? Het zou me wel leuk lijken, genieten van zon zee en strand, de wind in de haren. Maar dan zou ik nooit zijn gaan schaken, dacht ik. En dat zou ik wel een klein gemis in mijn leven vinden.

 

Achteraf had ik me daar minder zorgen over hoeven te maken. De organisatoren vertelden me dat er op Schier jarenlang geschaakt werd in Hotel van der Werff. En wel op niveau. De eigenaar was een liefhebber en een paar huizen verderop woonde Adriaan de Groot, de eerste die fundamenteel onderzoek deed naar het ‘denken van den schaker’.

Een boek van Adriaan de Groot
over het schaken

Hij promoveerde hiermee tot doctor in de wis- en natuurkunde (!), terwijl het meer het eerste onderzoek naar de werking van het cognitieve gedeelte van de hersenen betrof, dus psychologie. Nog steeds denk ik één van de hoekstenen om zelf te begrijpen hoe je verder kunt komen in het schaken. Vooral de nadruk op het herkennen van patronen en het opslaan van chunks in plaats van de afzonderlijke elementen is iets wat niet alleen in het schaken maar ook in andere takken van sport of wetenschap en in het dagelijkse leven herkenbaar is. Adriaan de Groot was een sterke speler, zeg maar een meesterklasser, die op de RUG werkte en o.a. op Schier woonde. Als hij daar was speelde hij in Hotel van der Werff tegen de voormalige eigenaar van het hotel. in 2006 op Schiermonnikoog overleed.

Adriaan de Groot

Wat dat betreft zou het ‘Adriaan de Groot’-toernooi een goede naam zijn geweest. In plaats hiervan werd het toernooi georganiseerd door de stichting Lytje Willem ter ere van het de gelegenheid dat Schiermonnikoog dit jaar 150 jaar badplaats is voor toeristen. Lytje Willem was een kleine man (lytje = lytse in het Fries of lutje in het Gronings) die in een klein huisje op Schier woonde en blijkbaar een soort algemene bekendheid op het eiland was. Zijn naam is gebruikt voor de stichting die recreatie op Schier mogelijk maakt en organiseert.

Het toernooi werd op de tweede vrijdag van de herfstvakantie georganiseerd. De schaakvereniging van Meppel besloot daarop meteen te onderzoeken of het ook mogelijk was om met een groep vanaf vrijdag tot en met zondag een kampeerboerderij te reserveren. Ze, Saskia de Boer, Sibbele Bonthuis en Jacqueline Molanus, organiseerden de kampeerboerderij, fietsen, de overtocht en het pannenkoekenmeel voor het kamp. Simon van ZSG, schakers van SC Ten Boer en de familie Hofstra werden uitgenodigd om ook deel te nemen aan het kamp. Een zevental enthousiaste schakers vanuit Ten Boer reageerde: Jennifer, Thijs, Joël, Sem, Rowin, Gerbrich en Lindert. Samen met Dirkjan en Roelof als begeleiding melden we ons aan bij dit leuke initiatief.

Deelnemers aan het toernooi, foto Ilja Zonneveld

Het kamp werd echt onvergetelijk. Op vrijdagochtend verzamelden 17 jeugdschakers en 7 begeleiders zich op de kade van Lauwersoog. De boot zat al vol met vrijgezellenfeestjes (mannen in beestenpakken) en daar paste dit gezelschap prima bij. Reisleidster Saskia regelde ondertussen boot en bus naar en op het eiland. Op en overvolle boot en in stromende regen op weg naar Schier. Schaakjeugd gedraagt zich altijd voorbeeldig, dus ze gingen niet mee pimpelen met de al licht beschonken 20+ ers, die met dobbelstenen bepaalden, wie het volgende biertje moest opdrinken. In plaats daarvan wordt de mobiel gegrepen en worden nieuwtjes uitgewisseld. Bijvoorbeeld hoe je het uitsluiten van jouw mac adres op de router ongedaan kunt maken. Of hoe je in het volgende level van een spel kunt komen. Eén van onze schakers was op de terugreis bijna te laat van de boot omdat nog een Pokémon gevangen moest worden. En als je te ver van de boot af ging dan was de Wifi niet sterk genoeg en ging de mogelijkheid om hem te vangen verloren. Gelukkig waren er ook kinderen die ‘gewoon’ een spelletje gingen schaken. Roland Kroezen heeft hier nog een mooie foto van op facebook gezet. Nou ja gewoon, de ondertussen licht aangeschoten dobbelende aanstaande gehuwden keken lodderig en ongelovig naar het tafereel, zich afvragend of ze een roze olifant zagen of niet.

 

Op Schier aangekomen bleek de bus de grootte van onze groep niet aan te kunnen. Na een tijdje wachten kwam onze ‘eigen’ autobus, die gewoon midden op de Heereweg voor de kampeerboerderij stil ging staan, zodat we veilig konden uitstappen zonder dat andere auto’s om de bus heen zouden rijden. Wel zo veilig.

 

De kampeerboerderij bleek gewoon, gezellig en goedkoop. Twee slaapzalen, een appartement voor de 14+ dames en begeleidsters een grote gemeenschapsruimte, een enorme keuken met fornuis en ... koeien.  Eén koe kreeg zelfs op de dag van onze aankomst een kalf.

Het jonge kalfje

De boerderij bleek ook geschikt voormeerdere groepen. Jennifer zat apart met haar ouders en haar oma in een appartement grenzend aan onze optrek.

 

Nadat we ons geïnstalleerd hadden, bleek dat het nog steeds stroomde van de regen. Een kleine groep waagde een dappere tocht naar het dorp om inkopen doen. Ondertussen legde Sibbele uit wat het slecht weer programma was. Hierbij was de rode draad van het weekend 'het rode draadspel'.

Sibbele bij het ruimtespel.
Let op de waslijn op de achtergrond

Aan een 'rode' waslijn hingen alle 24 namen op een kaartje. Als je winnaar van het spel wilde worden moest je helemaal vooraan komen met je kaartje. Dat kon door één van de drie mensen op de kaartjes voor jouw kaartje uit te dagen voor één van de drie volgende spelletjes:

- zo lang mogelijk een knijper ingedrukt houden

- zo lang mogelijk op één been staan of

- uit een bak met schaakstukken om de beurt 1, 2 of 3 schaakstukken te pakken. Degene die het laatste stuk pakte had verloren.

Het leverde mooie uitdagingen op. Tegen de avond werd het spel met de schaakstukken in de bak gekraakt dus op zaterdag moesten nieuwe spellen worden bedacht. Dat werden:

- zo lang mogelijk met een beker op je hoofd rond lopen

- een circuit met een pingpongbal door het woongedeelte of

- elkaar met de vlakke hand om de beurt slaan net zo lang tot één van de deelnemers zijn hand terugtrok.

Vooral het laatste spel ging tussen enkele jongens tot bijkans bloedens door. Sommige uitdagingen gingen echt wat te ver, vooral de uitdaging tussen Remmelt en Jennifer werd door de groepsleiding niet toegestaan.

 

Over Remmelt gesproken: hij was de held van de vrijdagavond. Hij bakte in zijn ééntje met 4 pannen tegelijk op het fornuis voor de hele groep pannenkoeken. En niet zo weinig ook. Het meel kwam van de molen uit Meppel, meer dan genoeg voor de ongeveer 120 pannenkoeken die Remmelt bakte.

120 pannekoeken

Nadat dit ons goed gesmaakt had was er corvee voor een groep om de afwas te doen. Ook dit verliep soepel, maar nog steeds was het geen weer voor een strandwandeling.

 

Daarom nog een twee uur durend binnenprogramma, geleid door Sibbele.

Sibbele spreekt de groep toe

Na de nodige spelletjes en uitdagingen, het energieke 'Ik zweef door de ruimte', 'en ik zie' 'een <naam van één van de gekozen door elk kind gekozen ruimteobject>'-spel, Qin-spelen bij Roelof

Roelof legt Qin uit aan Jasmine

of 'Ezelen' bij Gerbrich werd de avond afgesloten met 'weerwolven van Wakkerdam' en een echt spookverhaal door Sibbele.