Wir sind wieder da

De titel van een Duitse film ('er ist wieder da') die tamelijk tweesnijdend is. Erg humoristisch maar de reacties van het publiek op de herverschijning van Hitler zet ook aan het denken. Wat hebben we van de geschiedenis geleerd?

Om ons bezoek aan Delden en Borne zo te omschrijven gaat natuurlijk te ver. Maar toch zijn het gemengde gevoelens die mij overvallen. Door de verandering van de leeftijdscategorieën is het maar de vraag of onze delegatie (Daan, Gerbrich, Femke en Jonas) volgend jaar weer aanwezig kan zijn. Ernst, Lindert en Rowin mogen volgend jaar natuurlijk nog meedoen, maar zij doen vooral mee om het randgebeuren: het dorp op de camping, het zwembad en de ijsjesscore. Voor Ernst geldt dit overigens wel iets anders dan voor Lindert en Rowin.

het weerzien met oude bekenden op de camping

Aan de ene kant de blijdschap om weer in het gemoedelijke Twente te zijn om deel te nemen, het plezier en de lol die we met elk jaar weer hebben, aan de andere kant het gevoel van afscheid nemen. En dat voor sommigen na 7(!) deelnames aan het ONJK. Waarin veel is veranderd. 7 jaar geleden reed Gerbrich met de familie Waardenburg mee, nu rijdt ze zelf de auto met Lindert er naast om de weg te wijzen.

Gerbrich en Lindert arriveren op de camping

We zijn wel erg blij dat we twee nieuwe deelnemers hebben: Joël en Samuel spelen namens SC Ten Boer ook mee. Misschien kunnen we daar een nieuwe groep mee gaan maken die deelneemt.

Verder hebben we op afstand de familie Hofstra, die deelneemt.

Gisteren zijn de kwartiermakers aangekomen op de camping in Delden. De bruin geblakerde velden lachten ons al tegemoet. De rest arriveert vandaag.

Denkend aan Delden
zie ik bruine velden
traag gaan rijen mieren
op zoek naar gaten in het oneindig ijle tentdoek
en in de verspreide tenten
worden de vele wespen
gehoord en gevreesd

Morgen gaan we beginnen. We hebben er zin in.